Bazen hedeflerimize ulaşabilmemiz için hayatımızda bizi olumsuz yönde etkileyen insanlara karşı da mesafe koymamız gerekiyor. Ben bunu zaman içinde tecrübe ettim, çok kolay olmasa da yapılması gerektiğine inandım. Ben kişilik olarak hırslı bir yapıya sahip değilim, dolayısıyla bana 'yapamazsın' denildiğinde ya da 'ne gerek var' denildiğinde hırslanmıyorum, mutsuz oluyorum... Yani beni mutsuz eden insanlarla vakit geçirmiş oluyorum, bunun da bana, hayallerime ya da hedeflerime hiç bir katkısı yok. İşte o zaman pek çok yerde karşımıza çıkan bu tavsiyenin doğruluğuna inanıyorum.
Sizi sürekli eleştiren, nasıl başaracağınızı değil nasıl başaramayacağınızı söyleyen, sizi ciddiye almayan, sizi gerçekten dinlemeyen, yeniliklere açık olmayan ve bu özensizliği kendi hayatında da yaşayan insanları hayatınızdan çıkarın ya da artık hayallerinizden haberi olamayacak kadar mesafe koyun..
Bu paragrafın doğruluğuna yüzde yüz inanıyorum ama uygulamak buraya yazmak kadar kolay olamayabiliyor...
Elbette ki beni gerçekten dinleyen, yaptıklarıma değer veren dostlarımın, sevdiklerimin yapıcı tüm eleştirilerine açığım:)
